نادرون

و من در این سن، 

با کوله‌باری از درد. دردهای ثبت شده و مستند.

با کوهی از اندیشه. کوهی که از دور بمانند یک نقطه‌است.

با یک عالمه موسیقی. موسیقی‌ای که همیشه همراهم است، در فراز‌ها و نشیب‌ها.

در این سن کم. 

در اوج جوانی.

احساس پیری می‌کنم.

احساس درد می‌کنم. در بدن، در روح، در همه چیز...

وای به حال روزی که واقعا...

پیری را تجربه کنم.

وای!