حکما آدم بی جنبه‌ای هستم. یه مطلب که دیگه احساس کردی حقیقتا از درونت اومد و خالصانه دوستش داشتی، حالا رگ 《پرفکشنیستی》زده بیرون که اینا که نوشتن نداره. یه خط و دو خط که بدرد نمیخوره و...
بنویس بابا این حرفا چیه. اصلا همینو منتشر کن تا اینقد بسوزی حالت جا بیاد. بلکه یاد بگیری این کارا واسه مریضیات خوب نیس...
پ.ن: بازم چشم