ملغمه

ملغمه یعنی اینجا هدفش فقط زده شدن حرفه نه درستیش

ملغمه

ملغمه یعنی اینجا هدفش فقط زده شدن حرفه نه درستیش

بعضی وقتا احساس می‌کنی نوشتن توی کاغذ کافی نیست...
نوشتن فکرا و حرفا توی دنیای وب مثل انداختن سوزن در یک حجم عظیمی از کاهه....

گاهی برایم سوال می‌شود که اگر اینقدر دربندم چرا انسانم؟

به واقع متحیرم که انسان خویش را انسان می‌نامد و مختار، اما چنان در بند همه چیز است که به سختی می‌توان وی را آزاد نامید.

البته قصدم بیهوده شماردن یا کم ارزش کردن کارهای روزمره یا زندگی یا اینها نیست. بلکه سوال این است که آیا بدون این کارها هنوز تعریفی داریم یا خیر؟ (و حتی مهم‌تر آیا این کارها بدون نیت و هدف تعریفی دارند؟)
جواب اگر بله است، چرا هیچ زمان تعریف ما خود ما را drive نمی‌کند؟
اما فراموش نشود که کارها به خودی خود ارزش ذاتی ندارند.


تراوشات فکری بعد از بیداری بدون هیچگونه تخلیص